২০০১ চনৰ ১১ ছেপ্টেম্বৰত কেইবাখনাে আৰৱ ৰাষ্ট্রৰ ১৯ জন অপহৰণকাৰীয়ে চাৰিখন বাণিজ্যিক বিমান ঠিক উৰণৰ পিছতেই নিজৰ অধীনলৈ আনি যুক্তৰাষ্ট্রৰ কেইটামান প্রধান অট্টালিকাৰ পিনে উৰুৱাই লৈ যায়। নিউয়র্কত অৱস্থিত পৃথিৱীৰ বানিজ্য কেন্দ্রৰ (World Trade Centre) উচ্চ-অট্টালিকা দুটাত একোখনকৈ বিমানে খুন্দামাৰি ধ্বংস কৰে।
তৃতীয়খন বিমানে ভার্জিনিয়াৰ এলিংটনত থকা যুক্তৰাষ্ট্রৰ প্ৰতিৰক্ষা বিভাগৰ মুখ্য কাৰ্য্যলয়ত খুন্দামাৰি ধ্বংস হয়। চতুর্থখন বিমান যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ কংগ্ৰেছৰ মূল ভৱনলৈ লক্ষ্য কৰি গৈ পেনচিলভেনিয়াৰ এখন পথাৰত পৰেগৈ। এই আক্রমণ কেইটাক ‘৯/১১' নামে জনা যায়। (আমেৰিকাৰ পৰম্পৰা অনুসৰি দিনাংকৰ আগত মাহটো লিখা হয়। সেইকাৰণে সংক্ষেপতে আমি ভাৰতত ১১/৯ লিখাৰ পৰিৱর্তে ৯/১১’ লিখা হৈছে।)
এই আক্রমণটোত প্রায় তিনিহেজাৰ মানুহৰ মৃত্যু হৈছিল। আমেৰিকানসকলে এই আক্রমণটোৰ আঘাতৰ ফল ১৮১৪ চনত ব্রিটিছসকলে ওৱাচিংটন ডিচি (Washington DC) জ্বলােৱা আৰু জাপানীসকলে ১৯৪১ চনত কৰা।
পাৰ্লহাৰ্বাৰ আক্ৰমণৰ (Pearl Narbour) লগত তুলনা কৰে। যি হওক, ১৭৭৬ চনত যুক্তৰাষ্ট্র স্থাপনৰ পৰা জীৱন হানি হােৱাৰ ক্ষেত্ৰত যুক্তৰাষ্ট্রৰ মাটিত হােৱা এই ৯/১১ আক্রমণটো আটাইতকৈ ভয়াৱহ আক্রমণ আছিল।
যুক্তৰাষ্ট্রৰ ৯/১১ ৰ প্রত্যুত্তৰ দ্রুত আৰু নিষ্ঠুৰ আছিল। ৰিপাব্লিকান দলৰ আগৰ ৰাষ্ট্রপতি জর্জ এইচ. ডব্লিউ বুশ্ব ক্লিণ্টনৰ উত্তৰাধিকাৰী আছিল। যুক্তৰাষ্ট্রৰ স্বাৰ্থ আৰু প্ৰভাৱ বিস্তাৰ কৰাত ক্লিনটনতকৈ বুশ্বৰ দৃষ্টি কঠিন আছিল। সন্ত্রাসৰ ওপৰত পৃথিৱী জোৰা যুদ্ধ’ৰ (Global war on Terror) অংশ হিচাবে যুক্তৰাষ্ট্রই এই আক্রমণটোৰ পিছত যিসকল আছে বুলি ভাবিছিল, বিশেষকৈ অলকায়দা আৰু আফগানিস্তানৰ তালিবান শাসনৰ বিপক্ষে অপাৰেচন এনডিৰিং ফ্রিডম’ (Operation Enduring Freedom) আৰম্ভ কৰে। তালিবান শাসন অতি সহজে উৎখাত কৰে। কিন্তু ইয়াৰ পিছতাে তালিবান আৰু অল কায়দাসকলে পশ্চিমীয়া দেশসমূহ আক্ৰমণৰ লক্ষ্য কৰিলে। যিটোৱে তেওঁলােকৰ অৱশিষ্ট সকল শক্তিশালী হৈ থকাটোকে বুজায়।।
যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ সেনাই গােটেই পৃথিৱীতে মানুহ আটক কৰিছিল । বহু সময়ত চৰকাৰে নজনাকৈয়ে বিভিন্ন দেশৰ মানুহবােৰ আটক আৰু দেশান্তৰিত কৰি জে’লত আবদ্ধ কৰি থৈছিল। ইয়াৰে কিছুমানক কিউবাৰ গুৱান্টানাম (Guantanama) নৌ ঘাটিলৈ নিছিল যত বন্দীসকলে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় আইন, নিজৰ দেশৰ আইন বা যুক্তৰাষ্ট্রৰ আইনৰ সুৰক্ষা নাপায়। ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ প্রতিনিধিকো এই বন্দীসকলক সাক্ষাৎ কৰিবলৈ দিয়া হােৱা নাছিল।
No comments:
Post a Comment