বৈঠালাংচৰ- ট্ৰেজেডি চেলেং আথেপাই

বৈঠালাংচৰ ট্ৰেজেডি-চেলেং আথেপাই

লেখক- বলীন দেউৰী, অতিৰিক্ত আৰক্ষী অধীক্ষক

বৈঠালাংছ’ৰ আমট্ৰেং অঞ্চলত অৱস্থিত ৷

সেই ওখ টিঙৰ পৰাই তললৈ জাপ দি একেলগে বহুলোক আত্মহত্যা কৰিছিল, যাক ইংৰাজীত mass suicide বুলি কোৱা হয়। এই পাহাৰটোৰ নাম চেলেং আথেপাই। চেলেং হৈছে ঠাইৰ নাম আৰু আথেপাই মানে ঠিয় গড়া ৷ কাৰ্বি লোক-কথাৰ লগত জড়িত এটি উপেক্ষিত স্থান। এটি শিলাময় পাহাৰ। ঠিয় শিলাখণ্ডবোৰ যে দেখিছে, তাৰ বহু তলত বৰপানী নদী । সেই টিঙৰ পৰাই তললৈ জাপ দি জিৰচঙৰ ডেকা গাভৰুৱে আত্মহত্যা কৰিছিল ৷ জিৰচং মানে ডেকা চাং৷ এই জিৰচঙৰ কতৃত্ব আছিল গাঁওবুঢ়াৰ হাতত ৷ আমাৰ পাইকসকলক ৰজাই কাম কৰিবলৈ লগোৱাৰ দৰে গাওঁবুঢ়াই জিৰচঙৰ ডেকাগাভৰু সকলক নানান কামত লগাইছিল। তেওঁলোক আনকি গা ধুবলৈ সময় পোৱা নাছিল ৷ জনজাতি সমাজত ব্যক্তিৰ ওপৰত সমাজৰ কতৃত্ব আছিল চুড়ান্ত ৷ সমাজৰ এই কতৃত্ব গাওঁবুঢ়াৰ হাতত অৰ্পিত আছিল ৷ গতিকে গাঁওবুঢ়া আছিল সৰ্বময় কৰ্তা ৷ তাৰ মানে Sovereign authority. এই গৰাকী আছিল অত্যাচাৰী গাওঁবুঢ়া ৷ জিৰচঙৰ ডেকা গাভৰুৱে আনকি ভৰি ধুবলৈও সময় পোৱা নাছিল ৷ কোৱা হয় যে তেওঁলোকৰ ভৰিত লাগি থকা মাটিত বোলে ধান গজি গৈছিল ৷ জিৰচঙত ডেকা গাভৰুৱে তিনিবছৰ থকাটো নিয়ম আছিল ৷ কিন্তু অত্যাচাৰী গাওঁবুঢ়াই তিনিবছৰ কাল পাৰ হৈ যোৱাৰ পিছতো তেওঁলোকক এৰি দিয়া নাছিল ৷ ডেকাসকলৰ দাঢ়ি-চুলি দীঘল হৈ ভোবোকাৰ হৈ পৰিছিল ৷ এই অত্যাচাৰৰ পৰা নিষ্ঠাৰ পোৱাৰ কোনো আশা নেদেখি তেওঁলোকে এদিন এই দুখজনক সিদ্ধান্তটো ল’লে ৷ সুউচ্চ টিঙৰ ওপৰলৈ গৈ শাৰী পাতি একেডাল ৰচীৰে সকলোৰে গা মেৰিয়াই লৈ এজনৰ পিছত এজনকৈ তললৈ জাপ দিলে ৷ কিন্তু একেবাৰে শেষৰ জনে তললৈ জাপ নামাৰিলে ৷ তেওঁ নিজৰ গাৰ ৰচীডাল কাটি নিজকে ৰক্ষা কৰিলে ৷ তেতিয়াৰ পৰাই বোলে জিৰচঙত তিনিবছৰতকৈ বেছিদিন থকাটো নিষিদ্ধ কৰা হ’ল ৷ এয়া আছিল এটা প্ৰতিবাদ - অত্যাচাৰৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহ ৷ পাইক সকলক যেনিবা মোৱামৰীয়া গুৰুসকলে নেতৃত্ব দিলে ৷ জিৰচঙৰ ডেকাগাভৰুক নেতৃত্ব দিয়া মানুহ নাছিল ৷ গতিকে আত্মহনন কৰিলে ৷

এই পাহাৰৰ তলতেই আছে কাৰ্বি লাংপী জলবিদ্যুৎ প্ৰকল্পৰ পাৱাৰ ষ্টেচনটো।