গোলনেমুৰ ঔষধি গুণ (Lemon)

গোলনেমুৰ ঔষধি গুণ  (Lemon)

গোলনেমুৰ ঐশ্বৰিক প্ৰমূল্য আৰু ঔষধি গুণ দুয়ো প্ৰকাৰে পোৱা যায়। নেমুৰ ওপৰত ধৰ্মীয় বিশ্বাস বহুত আছে। কর্মক্ষেত্ৰ তথা ব্যৱসায় প্রতিষ্ঠানত ব্যৱসায় বৃদ্ধি কৰিবৰ বাবে গোল নেমু প্রতিস্থানৰ সন্মুখত আঁৰি দিয়া আমি সকলোৱে দেখিছোঁ। এটা কেঁচা গোলনেমুৰ ওপৰত ৭ টা কেঁচা জলকীয়া ক’লা সূতাত চিলাই শনিবাৰে দুৱাৰ মুখত আঁৰি দিয়া হয় ৷ ই নজৰ দোষ কাটি ব্যৱসায়ৰ উপাৰ্জন বৃদ্ধি কৰে৷ কোনোৱে আকৌ গোলনেমু এটা দুৱাৰৰ চাৰিওফালে কোবাই চাৰিভাগ কৰি চাৰি আলিৰ চাৰিও দিশত পেলাই দিয়ে ৷

গোলনেমুৰ লগত হনুমানজীৰ সম্পৰ্ক থকা দেখা যায়। উত্তৰ ভাৰতৰ কিছুমান ঠাইত এনে পদ্ধতি অবলম্বন কৰা দেখা যায় যে ব্যক্তিয়ে যেতিয়া বহু চেষ্টা কৰাৰ পিছত সফলতাৰ মুখ নেদেখিলে এটা গোলনেমু আৰু ৪টা লং হনুমানজীৰ সন্মুখত ৰাখি হনুমান চালিচা পাঠ কৰে আৰু সফলতাৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা ৰখা হয়। লং চাৰিটা নেমুৰ ওপৰত গুজি দি তাতে এৰি আহি কর্মক্ষেত্ৰলৈ বুলি যাত্ৰা কৰে৷ এনেবোৰ বহু বিশ্বাস ভাৰতবৰ্ষৰ বিভিন্ন কোণত পালন কৰা দেখা যায়।

শাস্ত্রমতে গোলনেমুৰ ঔষধি গুণ বহুত। ভিটামিন ‘C’ সর্বাধিক মাত্রাত থকাৰ লগতে কেলচিয়াম, মেগনেচিয়াম আৰু ফছফৰাছ থাকে। নেমুৰ ৰস পেটত হোৱা অম্ল, বদহজম, ৰক্তচাপ, জ্বৰ, কোষ্ঠকাঠিন্য আদি বিভিন্ন ৰোগৰ বাবে উৎকৃষ্ট দৰব।

পেটৰ সকলো সমস্যা — গেছ, বদহজম, শিৰামুৰিয়ে ধৰা আদিৰ বাবে কুহুমীয়া পানীত গোলনেমুৰ ৰস দুটোপালমান দি খাব লাগে। • কফ আৰু বমি হ’লেও নেমুৰ ৰস গৰম পানীৰ লগত খাব লাগে।

• চাহত নেমুৰ ৰস দি খালে বহু উপকাৰ পোৱা যায়৷ ইয়াৰ টেঙা ৰসে গেছ, অম্ল নাশ কৰি দিব পাৰে।

• ছালৰ আকৰ্ষণ তথা সৌন্দৰ্য্য বঢ়াবৰ বাবে ইয়াৰ ৰস খোৱাৰ লগতে মুখত ৰস ঘঁহিব পাৰে। এনে কৰিলে মুখত হোৱা শালমন আৰু দাগ

আঁতৰ হ’ব।

• নেমুৰ ৰস খাই থাকিলে বুঢ়া বয়সতো ছাল সোঁতোৰা নপৰে।

• বেচু থকা ৰোগীয়ে নেমুৰ ৰস গৰম পানীত মিহলি কৰি খাব আৰু মৌ ৰসৰ লগতো খাব পাৰে।

• গোল নেমুৰ বাকলি ৰ'দত শুকুৱাই গুড়ি কৰি তেলৰ লগত চুলিত ঘহিলে উজ্জ্বলতা বাঢ়ে।

• গোলনেমুৰ ৰস গৰম পানীত মিহলি কৰি জ্বৰ হোৱা সময়ত খালে শৰীৰৰ

উষ্ণতা নিয়ন্ত্রণত থাকে। তদুপৰি, পানীলগা আৰু কাহৰ প্ৰতিষেধক

হিচাপে গোলনেমুৰ চাহিদা আছে।

• ইয়াৰ ৰস দাঁতৰ বিষ, আলুৰ পৰা তেজ ওলোৱা, মুখৰ দুৰ্গন্ধ প্রভৃতি ৰোগৰ বাবে দাঁতৰ গুৰিত ঘঁহিব লাগে।

• ৰাতিপুৱা খালী পেটত নেমু টেঙাৰ ৰস গৰম পানীত দি খালে (চাহত দিও খাব পাৰে) সঞ্চিত কোষ্ঠকাঠিন্য বা পেটচলা ৰোগত ভাল ফল দিয়ে।

• আপুনি যদি অধিক শকত আৰু বেছি চৰ্বি জমা হৈছে তেন্তে খীণ হ’বৰ বাবে বা ওজন কম কৰিবৰ বাবে ৰাতিপুৱা কুহুমীয়া পানীত মৌ-ৰস মিহলি কৰি খাওক ৷ কাৰণ ইয়াত ‘পেকটিন' নামৰ এবিধ দ্ৰব্য আছে যি

ওজন কম হোৱাত সহায় কৰে। • শৰীৰ যদি দুৰ্বল তথা অলস হৈ পৰিছে তেস্তে নেমুৰ ৰস পানীত মিহলি কৰি অকণমান চেনী দি খাওক।

• নেমুৰ ৰসত পানী মিহলি কৰি নিমখৰ লগত খালে শৰীৰৰ উত্তাপ বাহিৰ হয় আৰু উত্তাপ বৃদ্ধি হোৱাৰ ফলত উৎপত্তি হোৱাৰ ৰোগৰ পৰা মুক্তি দিয়ে ৷

• নেমুৰ ৰস পানী খোৱাৰ আগত খালে হাঁপানি ৰোগৰ ব্যক্তিসকলে উশাহ নিশাহ লোৱাৰ ক্ষেত্ৰত যথেষ্ট আৰাম পাব।

• উচ্চ ৰক্তচাপ নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ বাবে এক ঘৰুৱা নিদান। পটেচিয়াম যথেষ্ট

পৰিমাণে গোলনেমুত থকাৰ বাবে ই মগজু, বুকু, পেশীৰ সমস্যাৰ ক্ষেত্ৰতো সহায়ক হৈ পৰে। • যোৰা বিষ বা বাতবিষজনিত সমস্যাত কুহুমীয়া পানীত নেমুৰ ৰস

কেইটোপালমান দি পুৱা-গধূলি বিশেষকৈ শোৱাৰ সময়ত খাব লাগে।

• ‘হেচপেৰিটিন’ আৰু ‘নৰিনজেনিন' নামৰ ৰাসায়নিক দ্রব্য নেমুত থাকে। ই কেন্সাৰ ৰোগৰ দৰে মাৰাত্মক ৰোগ হোৱাত বাধা দিয়ে। অর্থাৎ দেহত ৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰা শক্তি বৃদ্ধি কৰে৷

প্রাকৃতিক আৰু ঔষধি গুণৰ অধিকাৰী নেমুৰ ৰসে তেজ পৰিষ্কাৰ কৰে। ‘টক্সিন’ জাতীয় দ্রব্য দেহৰ পৰা নিৰ্গমন কৰায়। তেজত বিষাক্ত হৈ হ’ব পৰা সকলো ৰোগৰ নিৰাময় কৰে।

• প্রতিদিনে দেহত কিছুমান অলাগতিয়াল দ্রব্য উৎপন্ন হয়। সেইবোৰে কোষ আৰু পেশীৰ স্বাভাৱিক কাৰ্য্যত ব্যাঘাত জন্মায়। ইয়াৰ ফলত আমাৰ দেহত অনেক ৰোগৰ সঞ্চাৰ হয়। সেয়ে, নেমুৰ ৰসে অলাগতিয়াল দ্রব্যবোৰ প্ৰস্ৰাৱৰ জৰিয়তে নির্গমন কৰাই বহু ৰোগৰ পৰা মুক্তি দিয়ে।

• টোপনি নাহিলে, অস্থিৰতা (Nervousness) আদি সমস্যাই দেখা দিলে ৪/৫খিলা গোলনেমুৰ পাত একাপ গৰম পানীত ১৫/২০ মিনিট তিয়াই ৰাখি দিনে দুবাৰমান খাব লাগে।

• মাইগ্ৰেইন আৰু হাঁপানি ৰোগত ইয়াৰ পাত কেইখিলামান গৰম পানীত ৰাখি কিছুসময়ৰ পিছত প্ৰতি ৰাতি দুই সপ্তাহমান খালে ভাল ফল পোৱা যায়।

বাস্তৱতঃ গোলনেমুৰ ৰস আয়ুৰ্বেদ শাস্ত্ৰত সৰ্বগুণসম্পন্ন৷ ইয়াৰ ৰস ‘এণ্টিছেপ্টিক’ আৰু সেয়ে বহু ৰোগ ধ্বংস কৰিব পাৰে৷ বিশেষকৈ বেক্টেৰিয়াৰ পৰা উদ্ভৱ হ'ব পৰা ৰোগ, মেলেৰিয়া, কলেৰা, ডিফথেৰিয়া আৰু টাই ফইদ ৰোগৰ পৰা ই মুক্তি দিয়ে। মানৱ দেহৰ শৰীৰত থকা কোষ আৰু পেশী গঠনত নেমুৰ ৰস উপকাৰী। শৰীৰটো আভ্যন্তৰীণভাৱে পৰিষ্কাৰ কৰি সুস্থ দেহ ধৰি ৰখাত নেমুৰ ৰস অত্যন্ত লাগতিয়াল৷

ওপৰত কৰি অহা আলোচনা সমূহৰ পৰা দেখা যায় যে যিবোৰ গছ বা ফলৰ ঐশ্বৰিক মাহাত্ম্য আছে সেইবোৰৰ ঔষধি গুণো যথেষ্ট। অর্থাৎ ধর্মীয় দৃষ্টিকোণৰ পৰাই হওক বা বৰ্তমানৰ চিকিৎসাশাস্ত্ৰৰ দৃষ্টিকোণৰ পৰাই হওক সিহঁতৰ উপযোগিতা সমান।

বিভিন্ন গছ, লতা, পাত, ফুল, ফলৰ ঔষধি গুণৰ ব্যাখ্যা কৰাতকৈ সেইবোৰ নিয়মিতভাৱে খালে বিভিন্ন ৰোগৰ পৰা ব্যক্তিয়ে মুক্তি পাব। মানুহৰ শৰীৰৰ বাবে প্রয়োজনীয় বিভিন্ন, ৰাসায়নিক দ্রব্য যেনে— প্রটিন, কেলচিয়াম, কার্বহাইড্রেট, লোণ, ভিটামিন, পানী আদি পৰ্য্যাপ্ত পৰিমাণে গ্ৰহণ কৰিব পাৰিলেই সুস্থ স্বাস্থ্য প্রাপ্তি হ’ব; নিৰোগী হ’ব। গতিকে সকলো প্ৰকাৰৰ খাদ্য গ্রহণৰেই আৱশ্যকতা আছে।