অসমৰ থলুৱা জনগোষ্ঠী বুলিয়েই কওক বা ভূমিপুত্ৰ বুলিয়েই কওক দেউৰী সকল অসমৰ এক আদিম অধিবাসী জনগোষ্ঠী। অসমৰ আন আন জনজাতীয় জনগোষ্ঠীৰ দৰেই দেউৰী সকল কেতিয়া আৰু কৰ পৰা অসমত প্ৰৱেশ কৰিছিল তাৰ কোনো নিৰ্দিষ্ট তথা প্ৰমাণিত তথ্য প্ৰমাণ নাই।
দেউৰী সকলক বহুতে চুতীয়া সকলৰ এটা ঠাল বুলি ক'ব বিছাৰে। কিন্তু দেউৰী সকলে নিজকে পৃথক হিচাপে চিনাকী দি ভাল পায়। যদিও বহু চুতীয়া জনগোষ্ঠীয় লোকে দেউৰী সকল তেওঁলোকৰ জনগোষ্ঠীৰ পৰা ফাটি যোৱা বুলি দাবী কৰে কিন্তু দেউৰী সকলৰ কৃষ্টি সংস্কৃতি আৰু সাজ পাৰ আদি চুতীয়া লোক সকলৰ পৰা সম্পূৰ্ণ পৃথক। তাৰ বিপৰীতে দেউৰী সকলৰ ভাষা বা দোৱানটোৰ বাদে বাকী সকলো কথা আমাৰ মিচিং সকলৰ লগতহে মিল আছে। দেউৰী সকলৰ ঢোল বাদন, দেউৰী জাতীয় সাজ পাৰ, দেউৰী গীত মাতৰ সুৰ আদি মিচিং সকলৰ লগত নব্বৈ শতাংশই মিল আছে। তাৰোপৰি, বহু সামাজিক লোকাচাৰ, বিশ্বাস, সামাজিক প্ৰথা আদি মিচিং সকলৰ লগত সম্পূৰ্ণ মিল আছে।
আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা হ'ল দেউৰী সকলৰ বহুতে দেউৰী উপাধি লিখিলেও মিচিং সকলৰ পেগু, দলে আদি খেলৰ উপাধি হিচাপ কৰে। দেউৰী সকলৰো মিচিং জনগোষ্ঠীৰ মাজত পোৱা পেগু, দলে আদি উপাধি আছে। যেনেকৈ মিচিং সকলৰ দলে উপাধিৰ লোক এজনে দলে ছোৱালী বিয়া পাতিব নোৱাৰে তেনেকৈ দেউৰী দলে এজনেও দেউৰী দলে ছোৱালী এজনী বিয়া পাতিব নোৱাৰে বুলি লক্ষীমপুৰ জিলাৰ বিহপুৰীয়া চহৰৰ দেউৰী মানুহ এজনে মোক কৈছিল।
দেউৰী আৰু মিচিং জনগোষ্ঠী একে আছিল বুলি কবলৈ নাযাও । কাৰণ তেনে কোনো তথ্য কতো পোৱা নাযায়। এয়া হয়তো শ শ বছৰ ধৰি একে ভৌগোলিক অঞ্চলত একেলগে বসবাস কৰি থকাৰ কাৰণে সামাজিক মিলা মিচা বা সংস্পৰ্শৰ কাৰণেও হ'ব পাৰে।
আহোম ৰাজত্বৰ সময়ৰ পৰা আৰু বৃটিছ ৰাজৰ সময়লৈকে চুতীয়া মিৰি বুলি এটা ফৈদ মিচিং জনগোষ্ঠীত আছিল বুলি বৃটিছ যুগৰ মিচিং সম্প্ৰদায়ৰ লেখক সোণাৰাম পাঞাং কটকী নামৰ এজনে তেওঁৰ "মিৰি জাতিৰ বুৰঞ্জী" নামৰ এখন কিতাপত লিখি থৈ গৈছে। পিচত তেওঁলোক পুনৰ চুতীয়া জনগোষ্ঠীৰ লগত চামিল হোৱা বুলি তেওঁ উল্লেখ কৰিছে। এই হিচাপত চাবলৈ গ'লে দেউৰী, চুতীয়া আৰু মিচিং সকলৰ মাজত গভীৰ সামাজিক সম্পৰ্ক আছিল বুলি ভাবিব পাৰি।
সকলোৱে জানে চুতীয়া ৰাজ্য দখল কৰি অধিগ্ৰহণ কৰিছিল আহোম সকলে। চুতীয়া ৰাজ্য দখল কৰাৰ পিচত মিচিং সকলৰ লগতো আহোম সকলৰ সংঘৰ্ষ হোৱাৰ অলপ অচৰপ তথ্য পোৱা যায়। বহু ক্ষেত্ৰত চুতীয়া আৰু মিচিং সকলে একেলগ হৈও আহোম সকলৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দি চাইছিল।
যোগিনী তন্ত্রত আহোম সকলৰ বিৰুদ্ধে মিছিং সকলকে আদি কৰি কেইটামান জনগোষ্ঠীৰ বিদ্রোহৰ বিষয়ে এনেদৰে পোৱা যায়-
"হংস পাৰাৱতং ভক্ষং কুর্মংবাৰাহমেবচ কামৰূপে পৰিত্যাগদুৰ্গস্তস্য সম্ভৱঃ ১৬।।" ( যােগিনীতন্ত্রম দ্বিতীয়ভাগে নবমঃ পটলঃ )
আহােম বুৰঞ্জী মতে- এই বিদ্রোহ খামটি পানী নৰা, ফাকিয়াল, মিৰি, মিছিমি মুলুক, টেকেলীয়া নগা আৰু আবৰে কৰিছিল I শত্রুপক্ষ জয় কৰি আহোমসকলে খামটিৰ বুঢ়া ৰজা আৰু অন্য বহুত বন্দী কৰে ৷ বন্দীবিলাকক পৃথক পৃথক স্থানত স্থাপন কৰে আৰু কিছুমানক বৰনৰানিত আৰু কিছুমানক নফানিয়াৰ ফুকনৰ তলে দিয়ে, টেকেলীয়া নগাক টংঠালিত, মুলুকক মৰঙ্গিত আৰু পানী নৰাক তিতাবৰ হাটত স্থাপন কৰে।
স্বর্গদেউ জয়ধ্বজ সিংহৰ দিনতে ১৬৫৫ খৃঃত মিৰিয়ে পুনৰ উপদ্রৱ কৰে। স্বর্গদেবে সৈন্য পঠাই মিৰিক যুদ্ধত ঘটুৱাত, মিৰিয়ে বছৰি মেঠােন, ঘোঁৰা, কাছ, তৰোৱাল, হালধীয়া মণি কৰ হিচাপে দিবলৈ গাত লয়।
এই কথা আহােম বুৰঞ্জীত এই দৰে পোৱা যায় -১৬৫৫ খৃঃত মাৰাকেবাটৰ মিৰিয়ে আহোম ৰাজ্যৰ কিছু মানুহ কাটে। এই বাবে মিৰিৰ বিপক্ষে সৈন্য পঠােৱা হয়। কৰুণিমাও, টাকনি, দয়াকি, নলা, মূৰিণ, মাৰাকেবাট আৰু টাচেনি মিৰিয়ে যুদ্ধ দিবলৈ সাজু হয় । প্রথমে মাৰাকেবাটৰ মিৰিক পৰাস্ত কৰি আহােম সৈন্য দিক্রঙ্গেদি দিকালৈ যায়। নাৰিক, পাজিনা, পিজাম আৰু চিলাওনাৰ মিৰিয়ে আহােমৰ ১০০ নাও লুট কৰে আৰু লাঙি আৰু কৰলাকৰ মিৰিয়ে আহােম ৰাজ্যৰ দুখন গাঁও নষ্ট কৰে । ইয়াৰ পাছত মিৰিয়ে তামুলী দলৈৰ নাতিয়েক কলীয়া কটকীৰ লগত সন্ধিৰ প্রস্তাৱ কৰাত তেওঁ উত্তৰ দিয়ে “আগেয়ে চুটিয়া ৰজাই ৪ টা মানুহ হাতী ঘাঁহীৰূপে দিছিল । কিন্তু যেতিয়া চাওফা চুহুংমুঙে (১৫২৩ খৃঃত) চুটিয়া ৰজাক পৰাস্ত কৰি চুটিয়া ৰাজ্য চামিল কৰে, তেতিয়া তােমালোকে বছৰি কৰ দিবলৈ গাত লোৱাত ইয়াত স্থাপন কৰা হয় । তােমালােকে এতিয়া নিয়ম ভঙ্গ কৰাৰ কাৰণে তােমালোকে শান্তি প্রিয় হ’বলৈ, শিক্ষা দিবৰ নিমিত্তে স্বর্গদেৱে মোক পঠাইছে। ইয়াৰ উপৰি তােমালােকে আমাৰ দুটা মানুহ হত্যা কৰিছা। স্বর্গদেৱে তেওঁলোকৰ পৰিৱর্তে ১০ টা মানুহ দিবলৈ হুকুম দিছে ।” এই কথাত মিৰি সৈমান হৈ কৰ আৰু মানুহ দিয়ে।
স্বর্গদেউ চক্রধ্বজসিংহৰ দিনত ১৬৬৫ খৃঃত মিৰিয়ে দেউৰী, চুটিয়া আৰু ডফলাৰ সহায়ত ৭৫০০ সৈন্য লৈ যুদ্ধ কৰে, কিন্তু যুদ্ধত পৰাস্ত হয় ।
চুতীয়া ৰাজ্য পতনৰ পিছত আহোম সকলৰ নৌবাহিনীৰ বাবে সম্ভৱতঃ মিচিং সকলেও নাও যোগান ধৰিব লগা হৈছিল। তলত লুকটেং চুতীয়া আৰু মিচিং মানুহ কিছুমানে মিলি আহোম ৰজালৈ নাও যোগান নধৰাৰ কেনে পৰিকল্পনা কৰিছিল আহোম বুৰঞ্জীত তলত উল্লেখ কৰা ঘটনাৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰি।
"স্বর্গদেউ উদয়াদিত্যৰ দিনত (১৬৭০-৭৩ খৃঃ) মিৰি আৰু চুটিয়াই পুনৰ বিদ্রোহ কৰে । লুকটেং চুটিয়াই ৰূপীয়া আৰু দিল্লানৌ মিৰি গাঁও ধ্বংস কৰি স্বর্গদেৱক মাৰ নাও দিবলৈ অস্বীকাৰ কৰে I মিৰিক কাৰণ সােধাত দেউৰী-চুটিয়াই নাওবোৰ লৈ গ’ল বুলি উত্তৰ দিয়ে I লুট কৰা কথা চুটিয়াই স্বীকাৰ কৰে; কিন্তু নাওবােৰ ঘূৰাই দিবলৈ অমান্তি হয় ।স্বর্গদেৱে চুটিয়া গাওঁবােৰ লুট পাট কৰাৰ আদেশ দিয়ে।"
